If I didn't leave my bitterness and hatred behind

Bij sollicitaties wordt nog wel eens gevraagd: “Wie bewonder je het meest?”

Nu ben ik van nature niet zo’n type dat compleet in de ban van iemand raakt. Zelfs als tiener had ik geen absoluut tieneridool. Ik vond bepaalde muziek leuk en soms een bepaalde muzikant een “spetter”, zoals dat in die tijd heette. Maar de beelden van huilende en volledig idolate fans, dat bekeek ik met verbazing.

Maar toch, op die vraag tijdens zo’n sollicitatie heb ik wel een antwoord. Wie ik namelijk bewonder en waar ik ook respect voor heb, is Nelson Mandela. Met name om het feit, dat hij na zijn jarenlange gevangenschap op Robbeneiland, als zo een milde en grootmoedige man de leider van zijn land werd. Icoon voor vrede, verzoening en afschaffing van de apartheid. Hij kreeg dan ook in 1993, gezamenlijk met president De Klerk, de Nobelprijs voor de vrede. Voor “hun inspanningen voor het vreedzaam einde van het apartheidsregime en het leggen van de funderingen voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika.” Moge hij rusten in vrede. Wat zou het hem een verdriet doen dat er momenteel helaas zoveel onrust en geweld (ook) in Zuid-Afrika is.

Maar zou ik dat ook kunnen? Zou ik niet compleet verbitterd en boos, vol met gevoelens van haat en wraak blijven zitten, na 27 jaar onterechte gevangenschap? Ik hoop nooit in die situatie te komen. Dus het antwoord moet ik schuldig blijven.

Nelson Mandela (1918-2013) zei er zelf het volgende over:“ As I walked out the door toward the gate that would lead to my freedom, I knew if I didn’t leave my bitterness and hatred behind, I’d still be in prison.”

Die verklaring begrijp ik, en ik bewonder hem er enorm om. Want het is makkelijker gezegd dan gedaan. En hoewel de situatie van Nelson Mandela een unieke is, en zeker niet één op één vergelijkbaar met wie of wat dan ook, sprak deze uitspraak mij extra aan toen ik deze, inmiddels opgeleid tot mediator, weer eens las.

Immers, partijen die in een conflict verwikkeld zijn met elkaar, hebben vaak het idee dat het gelijk aan hun kant is, de ander voor geen meter te vertrouwen is, of wat er zich al dan niet in een hoofd af kan spelen als je woede, verdriet, frustratie, pijn of angst ervaart en daardoor niet meer rationeel kan  denken. Dikwijls nooit écht met elkaar in gesprek zijn geweest over wat ze verdeeld houdt. En toch hebben ze de moed, om geheel vrijwillig door de deur van de mediator naar binnen te lopen, met de intentie om samen met die andere partij in gesprek te gaan.

Ze willen graag bevrijd worden van het conflict dat niet alleen deze partijen verdeeld houdt, maar ook de omgeving. Collega’s, familie, kinderen, buren. Ze willen weer regie krijgen. Ze willen verder met hun leven.

Wie de stap zet door de deur van de mediator, doet een stap om te worden bevrijd van dat allesoverheersende dat partijen verdeeld houdt. En dat vraagt de moed om over de eigen schaduw heen te stappen.

Conflicten komen voor, maar om tot een oplossing te komen, moeten partijen zelf in actie willen komen en regie nemen. Uitspreken wat er echt dwars zit, begrip tonen voor elkaar en water in de wijn willen doen. Samen tot een oplossing zien te komen die voor alle betrokken partijen de hoogst haalbare en aanvaardbare is.

Voordat je als mediator start, is een hele belangrijke vraag of partijen vrijwillig zijn gekomen en echt de intentie hebben om te proberen met elkaar tot een oplossing te komen. Daarop kwam het volgende antwoord: “Ik ben hier vrijwillig naar toe gekomen, hoewel ik mijn twijfels en bedenkingen, zelfs angsten heb. Maar ik heb besloten om mediation echt een kans te geven, ik ben vastbesloten om te proberen, samen met de andere partij, tot een oplossing te  komen. Zodat hetgeen dat tussen ons in staat, niet langer mijn geluk en dat van anderen in de weg staat.”  De andere partij was iets korter van stof en volstond met niet veel meer dan een “ja” als antwoord op de vraag, maar gaf tijdens de mediation blijk van dezelfde intentie.

En het flitste weer even door mijn hoofd: “As I walked out the door toward the gate that would lead to my freedom, I knew if I didn’t leave my bitterness and hatred behind, I’d still be in prison.”

Wil je weten wat wij voor jou kunnen betekenen? Neem vrijblijvend contact met ons op via de contactpagina.